Badania zanieczyszczenia powietrza pyłem PM2,5 pod kątem monitorowania wskaźnika średniego narażenia - Główny inspektorat ochrony środowiska
Badania zanieczyszczenia powietrza pyłem PM2,5 pod kątem monitorowania wskaźnika średniego narażenia

 

Ze względu na znaczny negatywny wpływ pyłu PM2,5 na zdrowie ludzi w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE z dnia 21 maja 2008 roku w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy wprowadzono dodatkowe normy jakości powietrza dla obszarów tła miejskiego w miastach powyżej 100 tys. mieszkańców i aglomeracjach. Dla obszarów tych określono wartość dopuszczalną pyłu PM2,5 w powietrzu, którą nazwano pułapem stężenia ekspozycji obliczanym na podstawie  wskaźnika średniego narażenia dla miasta o liczbie mieszkańców większej niż 100 tysięcy i aglomeracji. Ponadto każdy kraj członkowski w oparciu o krajowy wskaźnik średniego narażenia obliczany na podstawie wskaźnika średniego narażenia dla miasta o liczbie mieszkańców większej niż 100 tysięcy i aglomeracji i w oparciu o kryteria określone w ww. dyrektywie określił krajowy cel redukcji narażenia na pył PM2,5.

Zgodnie z zapisami art. 86a ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska GIOŚ oblicza wartość wskaźnika średniego narażenia na pył PM2,5 dla miasta o liczbie mieszkańców większej niż 100 tysięcy i aglomeracji oraz wartość krajowego wskaźnika średniego narażenia. Wskaźniki te, były obliczane do roku 2021  zgodnie z metodą określoną w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 13 września 2012 r. w sprawie sposobu obliczania wskaźników średniego narażenia oraz sposobu oceny dotrzymania pułapu stężenia ekspozycji (Dz.U. z 2012 r., poz. 1029). Począwszy od roku 2022 wskaźniki są obliczane zgodnie z rozporządzeniem Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 14 listopada 2022 r. w sprawie sposobu obliczania wskaźników średniego narażenia oraz sposobu oceny dotrzymania pułapu stężenia ekspozycji (Dz. U. z 2022 r. poz. 2430). Więcej informacji w zakładce Normy jakości powietrza >>

Pomiary pyłu PM2,5 pod kątem określenia krajowego wskaźnika średniego narażenia prowadzone są przez Inspekcję Ochrony Środowiska od początku 2010 roku. Wskaźnik średniego narażenia dla miasta o liczbie mieszkańców większej niż 100 tysięcy i aglomeracji w Polsce dla lat 2010-2019 obliczano dla 30 miast i aglomeracji na podstawie danych z 32 stanowisk pomiarowych. W roku 2020 ze względu na to, iż Legnica straciła status miasta o liczbie mieszkańców 100 tys. liczba stanowisk zlokalizowanych w miastach zmniejszyła się, a tym samym dla potrzeb obliczania wskaźników średniego narażenia dla miast  i aglomeracji oraz krajowego wskaźnika średniego narażenia dla roku 2020  wykorzystano 31 stanowisk. W roku 2021 kolejne miasto straciło status 100 tys. mieszkańców - Kalisz. Oznacza to, że dla potrzeb obliczania wskaźników średniego narażenia dla miast i aglomeracji oraz krajowego wskaźnika średniego narażenia dla lat 2021 i 2022 wykorzystano 30 stanowisk. W aglomeracji warszawskiej i aglomeracji górnośląskiej pomiary są prowadzone na dwóch stanowiskach pomiarowych, w pozostałych aglomeracjach i miastach powyżej 100 tys. mieszkańców pomiary są prowadzone na jednym stanowisku pomiarowym

Informacje na temat stanowisk pomiarowych pyłu PM2,5, z których dane są podstawą do obliczenia wskaźnika średniego narażenia dla miast powyżej 100 tys. mieszkańców  i aglomeracji oraz krajowego wskaźnika średniego narażenia zą zamieszczone w zakładce "Stanowiska do obliczania wskaźników średniego narażenia".

 

Krajowy wskaźnik średniego narażenia na pył PM2,5 dla roku 2022 liczony jako średnia z lat 2020-2022 wyniósł 16 µg/m3

Krajowy wskaźnik średniego narażenia na pył PM2,5 dla roku 2021 liczony jako średnia z lat 2019-2021 wyniósł 17 µg/m3

Krajowy wskaźnik średniego narażenia na pył PM2,5 dla roku 2020 liczony jako średnia z lat 2018-2020 wyniósł 19 µg/m3

Krajowy wskaźnik średniego narażenia na pył PM2,5 dla roku 2019 liczony jako średnia z lat 2017-2019 wyniósł 21 µg/m3

Krajowy wskaźnik średniego narażenia na pył PM2,5 dla roku 2018 liczony jako średnia z lat 2016-2018 wyniósł 22 µg/m3

Krajowy wskaźnik średniego narażenia na pył PM2,5 dla roku 2017 liczony jako średnia z lat 2015-2017 wyniósł 22 µg/m3

Krajowy wskaźnik średniego narażenia na pył PM2,5 dla roku 2016 liczony jako średnia z lat 2014-2016 wyniósł 22 µg/m3

Krajowy wskaźnik średniego narażenia na pył PM2,5 dla roku 2015 liczony jako średnia z lat 2013-2015 wyniósł 23 µg/m3

Krajowy wskaźnik średniego narażenia na pył PM2,5 dla roku 2014 liczony jako średnia z lat 2012-2014 wyniósł 24 µg/m3

Krajowy wskaźnik średniego narażenia na pył PM2,5 dla roku 2013 liczony jako średnia z lat 2011-2013 wyniósł 25 µg/m3

Krajowy wskaźnik średniego narażenia na pył PM2,5 dla roku 2012 liczony jako średnia z lat 2010-2012 wyniósł 26,1 µg/m3

Krajowy wskaźnik średniego narażenia na pył PM2,5 dla roku 2011 liczony jako średnia z lat 2010 i 2011 wyniósł 26,9 µg/m3

Krajowy wskaźnik średniego narażenia dla roku 2010 liczony jako średnia roczna wyniósł 28 µg/m3