Poziomy alarmowe dla ozonu, dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i pyłu PM10 w powietrzu oraz okresy, dla których uśrednia się wyniki pomiarów - Główny inspektorat ochrony środowiska
Poziomy alarmowe dla ozonu, dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i pyłu PM10 w powietrzu oraz okresy, dla których uśrednia się wyniki pomiarów

 

Nazwa substancji

Okres uśredniania wyników pomiarów

Alarmowy poziom

substancji w powietrzu

µg/m3

Ozon (O3)

jedna godzina

240

Dwutlenek siarki (SO2)

jedna godzina

500 1)

Dwutlenek azotu (NO2)

jedna godzina

400 1)

Pył zawieszony PM10 2)

24 godziny

150

 

1) Wartość występująca przez trzy kolejne godziny w punktach pomiarowych reprezentujących jakość powietrza na obszarze o powierzchni co najmniej 100 km2 albo na obszarze strefy zależnie od tego, który z tych obszarów jest mniejszy.
2) stężenie pyłu o średnicy aerodynamicznej ziaren do 10 μm (PM10) mierzone urządzeniami do pomiarów automatycznych z zastosowaniem metod równoważnych metodzie referencyjnej.


Poziomy substancji w powietrzu dla zanieczyszczeń gazowych ustala się w warunkach: temperatura 293 K, ciśnienie 101,3 kPa.

Poziomy dla pyłu zawieszonego w powietrzu ustala się w warunkach rzeczywistych.