Chief Inspectorate for Environmental Protection
Raport problemowy na temat jakości powietrza w uzdrowiskach w Polsce w roku 2022

Główny Inspektorat Ochrony Środowiska opublikował kolejny raport dotyczący jakości powietrza w uzdrowiskach, który przedstawia informacje dotyczące stanu jakości powietrza na obszarze uzdrowisk w Polsce w roku 2022 z uwzględnieniem zmienności stężeń zanieczyszczeń w latach wcześniejszych. Szczególną uwagę w raporcie poświęcono zanieczyszczeniom powietrza najbardziej problematycznym w polskich warunkach, czyli pyłowi zawieszonemu (frakcje PM10 oraz PM2,5), jak również oznaczanemu w nim benzo(a)pirenowi.

W 2022 r. pomiary stężeń zanieczyszczeń powietrza prowadzono na 25 stacjach pomiarowych (84 stanowiskach) Państwowego Monitoringu Środowiska zlokalizowanych na terenie 25 uzdrowisk. Wszystkie pomiary stężeń zanieczyszczeń powietrza prowadzone były z wykorzystaniem metodyk referencyjnych lub równoważnych do referencyjnych.

Pomiary stężeń pyłu zawieszonego PM10, w 2022 r., prowadzone były na terenie 24 uzdrowisk. Zarówno stężenia średnie dobowe, jak i średnie roczne we wszystkich uzdrowiskach, w których prowadzono badania, były niższe od poziomów dopuszczalnych. W 2022 r. stężenia średnie roczne pyłu zawieszonego PM10 wynosiły od 15,1 µg/m3 w Rymanowie-Zdroju i 15,6 µg/m3 w Iwoniczu-Zdroju do 26,8 µg/m3 w Goczałkowicach-Zdroju. Największą liczbę dni, w których wystąpiły stężenia dobowe przekraczające 50 µg/m3 odnotowano w Goczałkowicach-Zdroju, Szczawnicy i Rabce-Zdroju - odpowiednio 34, 31 i 27 dni w roku przy dozwolonych 35 dniach.

W 2022 r. stężenia średnie roczne pyłu zawieszonego PM10 były niższe niż średnia w okresie 2010-2021. Największe spadki zaobserwowano w Cieplicach Śląskich-Zdroju i Busku-Zdroju (odpowiednio o 30,0 i 27,9%), a najmniejszy - w Inowrocławiu (o 5,2%).

W 2022 r. pomiary stężeń benzo(a)pirenu (B(a)P) oznaczanego w pyle zawieszonym PM10 prowadzone były w 20 uzdrowiskach, z czego na 9 stanowiskach stężenie średnie roczne przekraczało poziom docelowy. Stanowi to znaczną poprawę w stosunku do lat wcześniejszych. Stężenia średnie roczne B(a)P wynosiły od 0,17 ng/m3 w Kołobrzegu do 5,85 ng/m3 w Szczawnicy. Biorąc pod uwagę 9 stanowisk o najdłuższych seriach pomiarowych można stwierdzić, że stężenia B(a)P w 2022 r. na wszystkich stanowiskach były niższe od średniej z wyników dostępnych z lat 2010-2021.

Pomiary stężeń pyłu zawieszonego PM2,5, w roku 2022 r., prowadzone były w ośmiu uzdrowiskach. Stężenia pyłu zawieszonego PM2,5 w siedmiu z nich były niższe od poziomu dopuszczalnego (20 µg/m3) obowiązującego od 2020 r. Jedynie w Goczałkowicach-Zdroju odnotowano przekroczenie poziomu dopuszczalnego. Stężenia średnie roczne pyłu zawieszonego PM2,5 wynosiły od 8,3 µg/m3 w Rymanowie-Zdroju i w 11,2 µg/m3 w Kamieniu Pomorskim do 23,1 µg/m3 w uzdrowisku Goczałkowice-Zdrój.

Dodatkowo, w opracowaniu poddano analizie wyniki matematycznego modelowania stężeń zanieczyszczeń w powietrzu oraz wyniki metod obiektywnego szacowania, użyte na potrzeby ocen jakości powietrza za rok 2022 i w latach wcześniejszych, na podstawie których określono m.in. zasięgi obszarów przekroczeń wartości kryterialnych na obszarze uzdrowisk.

Prowadzone pomiary w ramach PMŚ w uzdrowiskach oraz wyniki modelowania matematycznego i obiektywnego szacowania wykorzystywane do ocen rocznych potwierdzają pozytywną tendencję poprawy jakości powietrza. Pomimo tego, w sezonie chłodnym w dalszym ciągu na niektórych obszarach uzdrowisk, występuje problem zanieczyszczenia powietrza w zakresie pyłu zawieszonego oraz benzo(a)pirenu, będący głównie skutkiem emisji ze spalania paliw stałych w piecach służących do ogrzewania budynków mieszkalnych.

Raport został opublikowany w dziale Publikacje.