Rok wydania: 2021

Autor: GŁÓWNY INSPEKTORAT OCHRONY ŚRODOWISKA

Główny Inspektorat Ochrony Środowiska opublikował raport pt. „Monitoring prekursorów ozonu w stacji tła krajowego „Bory Tucholskie – raport za rok 2020”. Dyrektywa 2002/3/WE w sprawie ozonu w otaczającym powietrzu (Dz. Urz. WE L 67 z 9 marca 2002 roku), definiuje prekursory ozonu oraz posiada zapisy mówiące, że każde Państwo Członkowskie zapewnia, że na jego terytorium jest zainstalowana i działa co najmniej jedna stacja pomiarowa, w celu dostarczania danych dotyczących stężeń prekursorów ozonu. Dyrektywa ta znalazła swoje odzwierciedlenie w zapisach Rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska w sprawie dokonywania oceny poziomów substancji w powietrzu (Dz. U. 2020 poz. 2279). Polska realizuje ten obowiązek prowadząc pomiary prekursorów ozonu na stacji zlokalizowanych na terenie Borów Tucholskich, w województwie kujawsko-pomorskim.
Raport zawiera ocenę jakości powietrza oraz analizę dobowych, sezonowych stężeń ozonu i jego prekursorów na podstawie wyników uzyskanych ze stacji automatycznej w województwie kujawsko-pomorskim. Dodatkowo przeprowadzona została analiza wpływu warunków meteorologicznych na stężenia badanych parametrów.
Ozon nie jest substancją emitowaną do środowiska ale zanieczyszczeniem, które jest wytwarzane z jego prekursorów w wyniku reakcji fotochemicznych zachodzących w atmosferze. Głównymi czynnikami mającymi wpływ na procesy tworzenia ozonu są warunki meteorologiczne oraz skład chemiczny atmosfery. Rozpatrując skład warstwy powietrza, w której zachodzi proces tworzenia ozonu, kluczowe jest nie tylko sumaryczne stężenie prekursorów, ale również stosunek stężeń poszczególnych składników zanieczyszczających atmosferę do siebie. Informacje, na temat przemian w atmosferze związków chemicznych ograniczających lub sprzyjających powstawaniu ozonu w atmosferze, mogą mieć istotne znaczenie dla opracowywania i wdrażania skutecznych sposobów redukcji stężeń tego zanieczyszczenia w przyciemnej warstwie atmosfery.